Wytyczne dotyczące tworzenia prezentacji DBE opartej na case study pacjenta

  • by

Wytyczne dotyczące tworzenia prezentacji DBE opartej na case study pacjenta

W tym scenariuszu chcemy zbudować prezentacje omawiającą konkretny przypadek pacjenta. Chcemy w niej nakłonić lekarza do podjęcia stereotypowej, ale „błędnej” z naszego punktu widzenia decyzji. W komunikacji użyjemy słów „rekomendowana” lub „zalecana” lub „wskazana” lub omówimy negatywny skutek poprzez złe wyniki pacjenta.

  • Przypadek łącznie nie powinien zawierać więcej niż 20 slajdów, włączając slajdy alternatywne;
  • Przypadek łącznie powinien zająć lekarzom maksymalnie 20 minut do przejścia. Wszystkie alternatywne ścieżki nie powinny zajmować więcej niż 40 minut;
  • Każdy slajd powinien być możliwy do skomentowania w ciągu 1 minuty;
  • Przypadek powinien zawierać co najmniej 2 decyzje;
  • Każda decyzja powinna posiadać co najmniej jeden slajd z komentarzem;
  • Pamiętaj, aby osoba prezentująca mogła szybko cofnąć się i wybrać inna ścieżkę decyzji.

Przykładowy scenariusz prezentacji

  1. Opis pacjenta (profil zawierający takie dane jak: wiek, stan, pleć, waga, rys behawioralny czy styl życia);
  2. Sytuacja terapeutyczna pacjenta;
  3. Decyzja terapeutyczna (minimum 2);
  4. Komentarze decyzyjne (minimum 2);
  5. Dalsza historia pacjenta;
  6. Decyzja dalszego postepowania;
  7. Komentarze decyzyjne (minimum 2);
  8. Gratulacje dla uczestników i krótkie podsumowanie które decyzje były rekomendowane.

Szczegółowe wskazówki i rekomendacje

  1. Opis przypadku (opis przypadku zawierający kluczowe informacje dla postępowania terapeutycznego)
  • informacje o pacjencie / 50-letni mężczyzna zgłosił się do lekarza POZ…
  • objawy, dolegliwości / z trwającym od trzech tygodni bólem brzucha…
  • wywiad / w wywiadzie przebyty incydent wieńcowy, leczony zgodnie z wytycznymi PTK…
  • ewentualna diagnostyka / wykonano CT jamy brzusznej, gdzie uwidoczniono zmianę…
  • postępowanie / zdecydowano o wykonaniu biopsji (…) po 6 miesiącach w kontrolnym PET-CT zaobserwowano nawrót choroby.
  1. Moment decyzyjny – wybór dalszego postępowania (podanie możliwości wyboru dalszego postępowania, które powodują szereg konsekwencji w dalszym etapie leczenia. Istotne, aby żaden z wyborów nie był wskazany, jako dobry czy zły. Warianty odpowiedzi mogą być rekomendowane, mogą nieść za sobą pozytywne/pożądane konsekwencje bądź odwrotnie.)
  2. Warianty odpowiedzi w formie „lek/komentarz” – do każdej z odpowiedzi, powinien istnieć komentarz uzasadniający dlaczego decyzja jest rekomendowana/bądź nie, jakie są jej konsekwencje.
  3. Lek A / komentarz: Badania wskazują na potencjalne interakcje lekowe leku A z lekiem stosowanym przewlekle przez pacjenta. Podanie leku jest więc decyzją rekomendowaną w tym przypadku.
  4. Lek B / komentarz: Lek B jest rekomendowany u osób które w wywiadzie nie wykazują zaburzeń na tle układu sercowo-naczyniowego. W wywiadzie pacjenta istnieje przebyty incydent wieńcowy, przez co podanie leku jest ryzykowne w perspektywie powikłań i działań niepożądanych
  5. Lek C / Stosowanie leku C zaleca się w terapii nawrotu choroby, po wcześniejszym leczeniu lekiem F. Leku F nie zastosowano.
  6. Lek D

Wniosek: W związku z potencjalnymi interakcjami lekowymi zastosowano LEK A.

Ciąg dalszy interakcji – ukazanie skutków poprzedniej decyzji i dalszego postępowania, wynikającej z zastosowanej metody leczniczej.

  • opis metody leczniczej / chory otrzymał lek A, który był dawkowany przez… w dawce…
  • pojawienie się nowych objawów, nowych faktów choroby / W trakcie kolejnej wizyty kontrolnej stwierdzono…

Co należy uwzględnić w prezentacji

Opis przypadku. Krótki, zwięzły opis przekazujący najważniejsze informacje dla danego przypadku: wiek pacjenta, istotne pod kątem leczenia informacje (wywiad lekarski), rekomendowana diagnostyka i jej wyniki.

Komentarz. Każda z odpowiedzi powinna mieć komentarz uzasadniający rekomendację bądź brak rekomendacji (komentarzem nie może być: „zła odpowiedź, prawidłowym postępowaniem jest…”. Zalecany komentarz: „ta odpowiedź miałaby uzasadnienie w przypadku gdy…”

Interakcja. Wariantów decyzji powinno być min. 2. Lekarz podejmując decyzje powinien mieć jak najwięcej możliwości wyboru potencjalnych rozwiązań, które zastosowałby w realnym przypadku.

Czego należy unikać?

Należy pamiętać, że nie ma złych ani dobrych odpowiedzi. Algorytm przypadku stawia przed lekarzem kilka wariantów decyzji. Żadna z nich nie jest jednoznacznie zła, ani dobra. Istotne, aby wywoływała ona związek przyczynowo-skutkowy w dalszym leczeniu, który w ostatecznym rozrachunku przynosi pozytywne bądź negatywne skutki.